Gieneq

Do nauki najlepiej takie których nie szkoda jak upalisz - 2N7000 obudowa TO-92, 40gr/szt tylko mały problem - 200mA prąd, czyli pomigasz diodą, wysterujesz przekaźnik, ale silnika lepiej nie podłączaj na zbyt długo. Kolejny próg cenowy to kilka zł/szt, są to (dla twoich potrzeb) dowolne tranzystory w obudowie TO-220, mają one zabójcze parametry rzędu kilkudziesięciu A na drenie. IRFZ44N jest chyba w miarę przystępny cenowo i do nauki się nada.

Tu rozumiemy to bardziej w ten sposób: siłownik ma prędkość 30 cm/s czyli 30 cm przejdzie w 1 sekundę. Czyli 10cm przejedzie proporcjonalnie krócej - w 1/3 sekundy itd. Im mniejszy dołek tym krótszy czas, prędkość (maksymalna) się nie zmienia. Ale to dochodzi temat mocy tego siłownika - decyduje ona o sile ->przyspieszeniu. Czyli jak szybko siłownik osiągnie maksymalną prędkość (tak jak w samochodzie, moc decyduje jak szybko rozpędzi się do 100km/s). Czyli aby zareagować szybciej, potrzeba więcej mocy, a jaka ma być ta szybkość to zależy od wielkości dołków.

Może rysunek by trochę jeszcze wyjaśnił. Wyobrażam sobie teraz to tak: Jest jakiś pojazd, jedzie po górkach i dołkach. Czujnik obserwuje jakąś nieruchomą linię rozwieszoną pomiędzy 2 nieruchomymi punktami. Zadaniem jest utrzymanie głowicy siłownika na równi z linią. Czy coś takiego? Z tą amortyzacją, to musisz zaznajomić się z metodami sterowania takich cudaków. Przykładowo, wpadasz w duży dołek to musisz szybciej zareagować z większą siłą aby wyrównać poziom. Możesz to realizować w sterowniku PID. W twoim projekcie działasz w układzie ze sprzężeniem zwrotnym gdzie silnik jest obiektem sterownym zaś czujnik pobiera podaje informację o wartości zadanej. Brakuje w tym jeszcze informacji o położeniu siłownika - stąd wybierając siłownik musisz zwrócić uwagę jak odczytasz jego położenie (jakiś enkoder musi w nim być).

Cześć, twój projekt wydaje się ciekawy i wygląda jakby faktycznie miał powstać mógłbyś przybliżyć do czego zamierzasz to zastosować? Czyli jest jakaś podstawa, do niej masz przymocowany siłownik w jakiejś ramie i obok ten laser. Jak rozumiem pisząc o laserze masz na myśli jakiś czujnik odległości? 1cm dokładności to nie jest dużo, więc tu spokojnie znajdziesz wiele możliwości. Ja ze swojej strony polecam czujniki Pepperl+Fuchs, są to dobre przemysłowe czujniki. Jeżeli ma być dobre i niekoniecznie tanie to tu znajdziesz coś dla siebie. Te czujniki komunikują się ze sterownikiem poprzez protokół IO-link, który możesz obsłużyć w Arduino itp... Jeżeli szukasz czegoś tańszego to hobbystyczne czujniki SHARP są dość dobre, kosztują dużo mniej i są łatwiejsze w użyciu, bo na wyjściu podają sygnał analogowy - zmieniające się napięcie stałe. Możesz to obsłużyć nawet samym Arduino czy czymkolwiek co posiada przetwornik napięcie ADC, dla większej dokładności możesz pokusić się o dedykowany przetwornik ADC o większej rozdzielczości. Tu masz też dokumentację. Będziesz musiał zapoznać się z charakterystyką czujnika, żeby dobrze zinterpretować sygnał, bo nie jest on liniowy.

A nie powinieneś najpierw zastanowić się jak to mechanicznie połączyć? Jak wyobrażam sobie wałek 2cm to silnik, o którym piszesz to nawet na przykład się nie nada... Najpierw złóż to swoje cudo, pokręć, sprawdź czy się rusza, a dopiero potem myśl jak tym sterować. Myślałeś w ogóle o jakimś przełożeniu (bezpośrednio to silnika nie podłączysz do osi, może paski zębate), jakie obciążenie ma być na tym stole, itd... Troce więcej szczegółów, dodatkowe przeczytanie tekstu przed publikacją, bo trochę brak ładu i składu - na projekcie na studiach pewnie by to nie przeszło.

Gdzieś na YT było porównanie z jakiego silnika najlepiej zrobić prądnicę, porównane były zwykłe DC, BLDC i krokowe. Więc możesz wziąć jakiś silniczek, krokowy będzie na pewno dobrze działał. Przylutuj do jednej z cewek LED i whoala! Silnik sam w sobie jest też prądnicą więc nie musisz nic składać.

Może spróbuj połączyć multimetr tak jak na rysunkach z kursu. Jedną sondę przytknij do nóżki rezystora, drugą do rozizolowanej części kabelka baterii. Sondy miernika mogą słabo dotykać blaszek w płytce stykowej w sposób jaki jest na zdjęciu.

Wygląda super! A jak zrobić kolorowy filament, czy trzeba po prostu znaleźć butelkę w odpowiednim kolorze? Tu jest przykład czarnego wazonu i jakoś nie przychodzi mi na myśl nic czarnego.

GTK+ i Tkinter. Jak kto woli, mi się najbardziej spodobał QT, a że niedawno miałem okazję na chwilę wrócić do tematu to mam wciąż dość dobre wspomnienia. Masz na myśli Django czy coś prostszego?

Tu masz 2 schematy które pokazują jak zrobić klucz na MOSie P i N. Ważne jest aby był ten rezystor który odprowadza ładunki albo na VCC albo GND, bez niego nie będzie możliwa zmiana stanu. Na początek zbuduj taki układ aby sprawdzić czy tranzystor działa jak sterujesz bramką stykając ją raz z masą raz z zasilaniem. Arduino ma ograniczenia prądowe i dla pewności daj szeregowo z bramką MOSFETa rezystor 1k tuż na wyjściu Arduino. Jeżeli nie zadziała, to możesz sprobowac sterować MOSFET dodatkowym TTLem np tak:

Tu najciekawszy jest może nie tyle uzyskany moment, bo 60 kg*cm to da się kupić i będzie zdecydowanie mniejsze. Ciekawe jest to co sam autor zauważył, że wydruk 3D się nie połamał. Tego raczej na drukarce 3D nie ujdzie zrobić, chyba że na jakiejś z żywicy. Ale i tak dopiero elementy metalowe czy z jakiegoś przyzwoitego tworzywa pozwoliłyby na miniaturyzację.

QT będzie na pewno dobrym rozwiązaniem, jest bardzo proste, dobrze opisane. Miałem kiedyś okazję poczynić ten sam program w Pythonie z użyciem 2 różnych bibliotek i QT wypadło zdecydowanie lepiej. Ale może odkryjesz coś lepszego

@ethanak Zaciekawiłeś mnie tym sposobem zabezpieczania układów, faktycznie sprytne i tak jak w tym przypadku przy pomocy LED można łatwo wskazać złe podłączenie. Zastanawia mnie czy nie lepiej w tym schemacie z linku zamienić NO z NC. W ten sposób w momencie odwrotnego podłączenia nie byłoby sytuacji, że przez chwilę prąd płynie nie tak jak powinien. Za to przy poprawnym działaniu cały czas jest zasilana cewka.

Obawiam się że żadna nie jest poprawna, albo inaczej - każda jest po części dobra. Tu chodzi o rzeczywisty ruch elektronów. Wiadomo że prąd z definicji to liczba elektronów, które przepływają przez jakiś przekrój w czasie. Tak, tak też rozpatrujemy wszystkie podzespoły. Dlatego kierunek strzałek masz dobry na rysunku 2 , ale dioda jest wpięta zaporowo. Potraktuj diodę prostowniczą tak samo jak świecąca i tyle (LED też może zabezpieczyć układ przez odwrotnym podłączeniem ale przy dużo mniejszych prądach). Jeżeli masz wątpliwość, w którą stronę płynie prąd to możesz pomyśleć tez o strzałkowaniu napięć. Na źródłach strzałka napięcia (tam gdzie plus jest grot strzałki) będzie zgodna ze strzałką prądu. Zaś na opornikach (odbiornikach) będzie przeciwna. W kursie elektroniki masz poprawny rysunek

Obawiam się, że nie był to dobry pomysł. Co prawda czujnik może być zasilany 4-20V, to prąd jaki z niego wyciągniesz nie koniecznie musi być wystarczający. Lepiej (i jest to wielokrotnie sugerowane w internecie) sterować ledy przez klucz tranzystorowy albo przekaźnik. A próbowałeś pokręcić potencjometrami, które są w czujniku? Jeden odpowiada za odległość (ten bliżej zworki), drugi za odstęp czasu (chyba można to nazwać histerezą). Jak masz możliwość to zmierz jaki prąd pobiera czujnik. Zworka powinna być na L (bliżej krawędzi płytki).