Przeszukaj forum

Amatorską elektroniką zainteresowałem się po raz pierwszy w połowie lat dziewięćdziesiątych, będąc jeszcze dzieciakiem ze szkoły podstawowej. Moja aktywność na tym polu ograniczała się wówczas głównie do składania cudzych konstrukcji z pojedynczych tranzystorów, analogowych układów scalonych czy bramek logicznych. Brakowało mi wiedzy i narzędzi, aby zająć się czymś poważniejszym. Szczególnie wejście w świat mikrokontrolerów nie wchodziło w grę - zakup programatora i podręczników z kieszonkowego nie wchodził w grę, a i same elementy do tanich nie należały. Największą popularnością cieszyła się wówczas rodzina 8051, szczególnie w wykonaniu firmy Atmel (np. AT89C2051 albo AT89C51). Tematem mikrokontrolerów zająłem się wiele lat później, na początku obecnej dekady, standardowo zaczynając od AVR-ów. Kilka lat temu przy okazji zakupów na Allegro zauważyłem jednak w ofercie jednego ze sprzedawców stare układy AT89C51, co spowodowało natychmiastowy "atak" nostalgii. Od razu zamówiłem kilka sztuk. Dopiero potem zorientowałem się, że nie dysponuję programatorem. Na szczęście okazało się, że te można bez większych problemów kupić na najpopularniejszym chińskim serwisie aukcyjnym. Czekając na przesyłkę zorientowałem się w temacie programowania tych mikrokontrolerów w czasach współczesnych, wczytując się w dokumentację kompilatora SDCC. Po kilku tygodniach dysponowałem już podstawami wiedzy i zestawem narzędzi potrzebnych do realizacji projektu. Na tym etapie musiałem odpowiedzieć sobie na pytanie o jego temat. Szukałem czegoś, co byłoby popularną konstrukcją wśród amatorów elektroników w czasach, gdy ja zaczynałem zajmować się tym hobby. Zegar binarny zdawał się być oczywistą odpowiedzią. Urządzenie powstawało głównie wieczorami, w ciągu kilku tygodni. Składają się na nie dwie jednostronne płytki drukowane. Pierwsza zawiera wyświetlacz oparty na LED-ach oraz zestaw przycisków, druga logikę sterującą. Składają się na nią mikrokontroler AT89C51, zegar czasu rzeczywistego DS1307 z gniazdem baterii podtrzymującej, układ zasilania oraz niewielki głośnik piezoelektryczny. Przeznaczenie tego ostatniego jest dość specyficzne - co sekundę, przy odświeżaniu zawartości wyświetlacza generuje on dźwięk przypominający "tykanie" klasycznego zegara mechanicznego. Celem projektu było stworzenie urządzenia w stylu lat dziewięćdziesiątych, bez współczesnych ulepszeń w stylu automatycznej synchronizacji czasu za pomocą łączności sieciowej albo modułu GSM. Zegar nie robi nic poza wyświetlaniem czasu w formie binarnej (a właściwie BCD), a ustawia się go ręcznie. Oprogramowanie sterujące zostało napisane w języku C i skompilowane za pomocą kompilatora SDCC, szczelnie wypełniając dostępne 4kB pamięci flash mikrokontrolera.Obudowa urządzenia została wycięta laserowo. Za pomocą tego samego narzędzia został na niej wygrawerowany rysunek. Obecnie w realizacji (z uwagi na brak czasu i ważniejsze projekty) jest projekt bliźniaczego zegara, który tym razem będzie korzystał ze współczesnej elektroniki, opartej na module ESP8266.