Skocz do zawartości

Przeszukaj forum

Pokazywanie wyników dla tagów 'retro'.

  • Szukaj wg tagów

    Wpisz tagi, oddzielając przecinkami.
  • Szukaj wg autora

Typ zawartości


Kategorie forum

  • Elektronika i programowanie
    • Elektronika
    • Arduino i ESP
    • Mikrokontrolery
    • Raspberry Pi
    • Inne komputery jednopłytkowe
    • Układy programowalne
    • Programowanie
    • Zasilanie
  • Artykuły, projekty, DIY
    • Artykuły redakcji (blog)
    • Artykuły użytkowników
    • Projekty - DIY
    • Projekty - DIY roboty
    • Projekty - DIY (mini)
    • Projekty - DIY (początkujący)
    • Projekty - DIY w budowie (worklogi)
    • Wiadomości
  • Pozostałe
    • Oprogramowanie CAD
    • Druk 3D
    • Napędy
    • Mechanika
    • Zawody/Konkursy/Wydarzenia
    • Sprzedam/Kupię/Zamienię/Praca
    • Inne
  • Ogólne
    • Ogłoszenia organizacyjne
    • Dyskusje o FORBOT.pl
    • Na luzie

Kategorie

  • Quizy o elektronice
  • Quizy do kursu elektroniki I
  • Quizy do kursu elektroniki II
  • Quizy do kursów Arduino
  • Quizy do kursu STM32L4
  • Quizy do pozostałych kursów

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Rozpocznij

    Koniec


Ostatnia aktualizacja

  • Rozpocznij

    Koniec


Filtruj po ilości...

Data dołączenia

  • Rozpocznij

    Koniec


Grupa


Imię


Strona

Znaleziono 3 wyniki

  1. Jakiś czas temu w moje ręce trafił dość specyficzny zabytek techniki - układ MCY7880, będący jedynym mikroprocesorem produkowanym seryjnie w Polsce. Element ten był klonem intelowskiego procesora 8080, wytwarzanym przez nieistniejące już przedsiębiorstwo CEMI. Początkowo potraktowałem go jako kolejną elektroniczną ciekawostkę do kolekcji, po jakimś czasie zacząłem się jednak zastanawiać, czy nie będę w stanie wykorzystać go w bardziej konstruktywny sposób. Zacząłem więc gromadzić pozostałe elementy potrzebne do zbudowania prostego systemu mikroprocesorowego, jednocześnie wczytując się w dokumentację i literaturę komputerową z epoki. Właściwa konstrukcja zaczęła powstawać niewiele później. Z uwagi na mocno eksperymentalny charakter przedsięwzięcia zdecydowałem się pominąć etap projektowania PCB i od razu przystąpić do montażu komputera na płytce prototypowej. Najpierw wlutowane zostały podstawki pod układy scalone, potem grubszą srebrzanką poprowadziłem masę i linie zasilające. Należy tutaj nadmienić, że MCY7880 jest dość kłopotliwym procesorem, jeśli chodzi o zasilanie. Nie tylko pobór prądu jest duży jak na obecne standardy, ale także konieczne jest dotarczenie trzech różnych napięć: +12, +5 oraz -5V. Dodatkowo muszą być one podane w odpowiedniej kolejności, niedopełnienie tego obowiązku grozi uszkodzeniem procesora. Oryginalnie systemy mikroprocesorowe na MCY7880 były zasilane z dużych zasilaczy transformatorowych. Była to pierwsza z kilku kwestii, co do których zdecydowałem się na drobny kompromis i zastosowałem nieco uwspółcześnione podejście. I tak napięcie 12V jest generowane przez przetwornicę boost na MC34063A, a -5V jest pobierane z pompy ICL7660. Głowna linia zasilająca o napięciu 5V jest zasilana bezpośrednio ze współczesnego, stabilizowanego zasilacza impulsowego. Po poprowadzeniu masy i zasilania, a także wlutowaniu wszystkich elementów pasywnych, przyszedł czas na najbardziej mozolny etap projektu. Łączenie linii sygnałowych przy pomocy kynaru. Bardzo dużej ilości kynaru. Zajęło mi to kilka wieczorów. O dziwo pomyliłem się tylko raz, zapominając o podciągnięciu jednego z wyprowadzeń EPROM-u do 5V. Po przebadaniu magistrali oscyloskopem i analizatorem stanów logicznych stwierdziłem, że procesor zachowuje się prawidłowo pracując "na luzie" (szyna danych pociągnięta w sposób wymuszający ciągłe wykonywanie instrukcji NOP i zwiększanie licznika instrukcji). Przyszedł więc czas na zaprogramowanie pamięci EPROM. Na potrzeby tego projektu zaopatrzyłem się w chiński programator oraz urządzenie do kasowania tych zabytkowych pamięci. Zapoznałem się także z podstawami asemblera 8080. Pierwszy napisany program służył rzecz jasna do migania diodą podłączoną do znajdującego się na płytce układu 8255. Potem zabrałem się za portowanie TinyBASIC-a, który po jakimś czasie udało mi się odpalić na tym komputerze. Obecnie POLON 7880 może komunikować się ze światem jedynie przez port szeregowy RS232, zrealizowany za pomocą układu 8251 oraz konwertera MAX232. W planach na bliżej nieokreśloną przyszłość jest budowa dodatkowej płytki z interfejsem monitora CRT i klawiatury, a być może także i sterownikiem stacji dyskietek. Pozwoliłoby mi to na uruchomienie systemu operacyjnego CP/M - organizacja pamięci komputera jest do tego przystosowana. Oczywiście najprostszym rozwiązaniem byłoby symulowanie układów I/O za pomocą jakiegoś współczesnego mikrokontrolera, wolałbym jednak wykorzystać w tym celu oryginalne układy scalone z epoki.
  2. Zdecydowałem się przestawić swój kolejny projekt utrzymany w klimatach retro. Wszystko zaczęło się jakiś rok temu, gdy przypadkowo odkryłem, że sprzedawcy na popularnych chińskim serwisie aukcyjnym posiadają podejrzanie duże ilości podejrzanie tanich układów MOS6502. Wydało mi się to zbyt piękne, aby było prawdziwe. Z ciekawości zamówiłem kilka sztuk, płacąc za nie kilka dolarów i zapomniałem o całej sprawie, licząc na to, że pewnie otrzymam podróbki z wygrawerowanymi laserowo oznaczeniami. Jak bardzo się myliłem! Po uruchomieniu na płytce prototypowej okazały się być prawdziwymi układami MOS6502, wykonanymi w technice NMOS. Zabrałem się więc za projektowanie właściwej płytki, myśląc o stworzeniu swojego własnego komputera pracującego pod kontrolą języka BASIC. Ten projekt ciągle jest w realizacji, ale nie o nim chcę tutaj napisać. W międzyczasie bowiem w mojej głowie pojawił się jeszcze jeden pomysł. Chciałem sprawdzić jak ta rodzina procesorów sprawdza się w roli mikrokontrolera. Albo innymi słowy - byłem ciekaw co by było, gdyby Arduino powstało trzydzieści lat temu. 😉 Tym razem od brytyjskiego sprzedawcy na eBay-u zamówiłem kilka sztuk nowszych procesorów WDC65C02, wykonanych w technologii CMOS. Zastosowanie tej wersji układów nie tylko zmniejszało znacznie pobór prądu, ale także upraszczało układ, niwelując konieczność stosowania bufora szyny adresowej. Za punkt wyjścia do tego projektu posłużyła płyta procesorowa mojego ciągle powstającego komputera na MOS6502, która została poddana pewnym modyfikacjom. Przede wszystkim zmieniła się organizacja pamięci - zwiększyłem ilość EPROM-u kosztem RAM-u, dodana została także pamięć EEPROM. Organizacja pamięci wygląda następująco, zaczynając od 0x000: 8 kB pamięci RAM 8 kB przestrzeni adresowej I/O 8 kB pamięci EEPROM 8 kB układ EPROM (dodatkowa pamięć, obecnie niewykorzystywana) 32 kB EPROM (główna pamięć, przechowująca program, dane i adresy wektorów) Urządzenie pracuje z prędkością 4 MHz. Sygnał taktowania pochodzi z jednoukładowego generatora kwarcowego. Układ DS1232 odpowiada za obsługę wejścia RST (likwidacja drgań styków i obsługa power-on reset). Urządzenie posiada także port wyjściowy na 74HCT373 - można za jego pomocą migać dwiema diodami, pozostałe linie są wyprowadzone na złącze IDC-40. Dekoder adresów jest zrealizowany na układach 74HCT138 i 74HCT139. Dodatkowo kilka bramek układu 74HCT00 posłużyło do generowania sygnałów !RD i !WR, wykorzystywanych w układach kompatybilnych z magistralą intela (a więc także zastosowanych pamięciach). Wszystkie sygnały szyny danych, adresowej, te związane z obsługą przerwań oraz wyjścia dekodera adresów są wyprowadzone na złącze IDC-40. Moim zamiarem było stworzenie płytki, która nie tylko będzie mogła służyć do eksperymentów z historyczną rodziną procesorów, ale także będzie mogła posłużyć jako podstawa do budowy jakiegoś użytecznego projektu, poprzez dodanie odpowiednich modułów, na wzór shieldów Arduino - z tą różnicą, że podpinanych bezpośrednio do magistrali procesora za pomocą taśmy IDC-40. Na pierwszy ogień poszła płytka zawierająca wyświetlacz HD44780 (4x20) oraz kilka przycisków tact switch. Wyświetlacz pracuje bezpośrednio na magistrali procesora - do tego w końcu został zaprojektowany. Konieczne było tylko dodanie prostej logiki, generującej sygnały sterujące. Od strony programowej obsługa wyświetlacza w takich systemach jest nawet prostsza niż obecnie - wystarczy jedynie wpisywać odpowiednie wartości pod odpowiednie adresy w przestrzeni adresowej procesora. Przyciski posiadają własny port wejściowy, zrealizowany na 74HCT245. Praca nad tym projektem była dla mnie także okazją do zapoznania się z asemblerem 6502, chociaż prawdę mówiąc większość kodu napisałem w C posługując się kompilatorem cc65, uzupełniając go o asemblerowe wstawki. Co prawda jest to dość prosty kompilator i być może nie nadaje się do pisania gier pod Commodore C64, ale w w tego typu zastosowaniach sprawdza się całkiem nieźle.
  3. Niewątpliwie procesory, bądź mikroprocesory stanowią ogromną część elektroniki użytkowej. Prawie w każdym urządzeniu, poczynając od najprostszych, a kończąc na najbardziej zaawansowanych komputerach, najważniejsza jest jednostka centralna. Czasy największej świetności ośmiobitowe procesory mają już za sobą, ale nadal stanowią ważną część elektroniki. Wiele urządzeń nadal z nich korzysta. Moją przygodę z elektroniką cyfrową rozpocząłem od programowania mikroprocesorów firmy Atmel były to dokładniej procesory Atmega8 oraz Atmega328. Mimo wielkich możliwości jakie dają mikrokontrolery bardziej interesowała mnie strona hardware’owa tych układów. Na ich podstawie oraz procesorów takich jak Intel 4004, 8080 stopniowo poznawałem budowę oraz działanie mikroprocesorów. W pewnym momencie stwierdziłem że nie jest to takie trudne i sam zbuduję własny procesor. Był to DCE 4 (D-digital, C-computer, E-electronic, 4 ponieważ była to jednostka czterobitowa). Następnie rozpocząłem prace nad ośmiobitowym procesorem DCE 84. Jednak i on z upływem czasu wydał mi się bardzo prosty. Prezentowany mikroprocesor DCE 812 zaprojektowałem korzystając z rozwiązań zastosowanych w DCE 84 bazując na pełnej architekturze harwardzkiej (gdzie pamięć dla programu i danych jest fizycznie rozdzielona). Schemat blokowy układu można znaleźć poniżej. Do budowy zostały użyte podstawowe układy logiczne wykonane w technologii CMOS (przykładowo bramki AND) oraz gotowe układy pamięci RAM (UL6516 2k x 8bit) oraz ROM(dwa układy 28c64 8k x 8bit) , ponieważ budowa własnych pamięci nie była możliwa z powodu braku czasu i środków. Elementy takie jak ALU, układ sterowania, zegar, oraz obsługa pamięci i poszczególnych rejestrów roboczych została zaprojektowana przeze mnie od podstaw. Fizycznie układ powstał stosunkowo niedawno i nie obyło się bez komplikacji. Zmiana układu obsługującego pamięć RAM sprawiła, że układ działa zgodnie z założeniami. Pozwala on na wykonywanie podstawowych działań matematycznych oraz prostych programów stworzonych w języku C++ i przekonwertowanych na polecenia dla tego procesora. Najbardziej zaawansowanym programem, który udało mi się uruchomić było generowanie kolejnych liczb z ciągu Fibonacciego. Praca mikroprocesora zostaje rozpoczęta od wciśnięcia fizycznego przycisku RESET, który ustawia stan "0" na wyjściach wszystkich wewnętrznych rejestrów. Uzyskujemy poprzez to adres zero na wyjściu licznika rozkazów co powoduje rozpoczęcie pracy od pierwszego wprowadzonego rozkazu (lista rozkazów widoczna na zdjęciu poniżej). Następnie układ zaczyna liczyć od 0 do 15 wewnątrz układu sterowania do każdej z tych mikrooperacji przypisane jest odpowiednie działanie zgodne z rozkazem wprowadzonym do pamięci ROM może to być np. zapis do rejestru B, reset licznika rozkazów. Po wykonaniu wszystkich mikrooperacji licznik rozkazów zwiększa swoją wartość o jeden co skutkuje przejściem do kolejnego rozkazu i cały cykl wykonywany jest ponownie. Programowanie procesora realizowane jest poprzez odpowiednie przełączniki które umożliwiają przełączanie układu między stanem pracy a programowaniem. Wprowadzanie danych oraz wybieranie adresów również realizowane jest w ten sposób. Odpowiednie przełączniki służą również do sterowania zegarem procesora. Generowanie impulsów może odbywać się automatycznie z częstotliwością ok. 10Hz lub manualnie poprzez wciśnięcie przycisku. Obecnie projektuje kolejną wersje własnego procesora tym razem staram się wszystko umieścić w jednym układzie FPGA (Korzystam z tej płytki). Postępy w pracach można obserwować na moim blogu https://rafal-bartoszak.blogspot.com/ Dodatkowo wstawiam też link do filmu gdzie można zobaczyć działanie układu.
×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym może działać lepiej. Więcej na ten temat znajdziesz w Polityce Prywatności.