Powstał robot

[Master]

W Japonii pewien robot opanował sztukę wstawania z leżenia na plecach bez pomagania sobie rękami.

Robot o którym mowa (zbudowany w laboratorium ISI Uniwersytetu Tokijskiego), potrafi podnieść się do pozycji kucającej z leżenia na plecach, i to bez podpierania się rękoma. Niejednemu człowiekowi przysporzyłoby to sporo trudności, a wielu, nienawykłych do wstawania sprzed komputera, nie mówiąc już o ćwiczeniach fizycznych, zaraz wołałoby pomocy. Taka zdolność u humanoidalnego robota jest więc czymś imponującym.

Dla nas, robotyków, ważniejszy jest może sam sposób sterowania pozwalający na utrzymanie równowagi dynamicznej podczas tego skomplikowanego manewru. Clou stanowi tu system czujników haptycznych (wrażliwych na nacisk) znajdujący się w materacu, na którym robot uprawia swoją gimnastykę. Człowiek w podobnej sytuacji wykorzystuje informacje pochodzące z jego własnego systemu czuciowego znajdującego się w stopach. Dotyk jest dla nas dalece ważniejszy niż nam się wydaje, o czym przekonać się można studiując choćby wyniki badań, w których ludziom z anestezjologicznie wyłączonymi receptorami czuciowymi polecano wykonywać najprostsze czynności ruchowe, z opłakanym skutkiem.

W tym przypadku wygoda konstrukcyjna zadecydowała o umieszczeniu czujników w podłożu, ale z całą pewnością już wkrótce, gdy różne "sztuczne skóry" (a rozwiązań w tym zakresie jest już całkiem sporo) ulegną miniaturyzacji w wystarczającym stopniu, roboty wzują swoje haptyczne skarpetki i, w połączeniu z obecnie powszechnie stosowanymi żyroskopami i akcelerometrami (odpowiednikami naszych błędników), powoli zaczną stawać w szranki z ludzkimi sportowcami. W ten sposób ambitny plan założony przez organizatorów turnieju RoboCup, aby w 2050 roku drużyna robotów pokonała w piłkę nożną drużynę zbudowaną jeszcze przez naturę w technologii krwi i kości, powoli, acz nieubłaganie, staje się rzeczywistością.

Źródło : http://www.robonet.pl/?net/news&nid=395