Przeszukaj forum

Cześć, mam pytanie o regulator PID z biblioteki dla procesorów ARM: arm_math.h. W bibliotece tej są 3 funkcje do obsługi regulatora: - arm_pid_f32(), - arm_pid_q31(), - arm_pid_q15(). 1. W jakich przypadkach powinno się używać której wersji? 2. Której wersji najlepiej użyć w przypadku potrzeby regulacji prądu generowanego przez PWM? Prąd jest regulowany poprzez ustawianie odpowiedniego wypełnienia sygnału PWM.

Witam, Mam na imię Kamil, poszukuję pasjonatów chętnych do współpracy nad projektem systemu Internetu Rzeczy. Jak wiadomo rynek IOT błyskawicznie się rozwija. Do sieci podłączanych jest coraz więcej urządzeń. Rozwiązania tego typu znajdują coraz to szersze zastosowanie w najróżniejszych gałęziach przemysłu, gospodarki oraz na rynku konsumenckim. Moim celem jest zebranie zespołu pasjonatów w celu stworzenia polskiego rozwiązania systemu IOT. Temat jest bardzo rozległy oraz wymaga szerokiego zakresu wiedzy. Nie jestem w stanie zrealizować projektu samodzielnie, co sprawia, że zamieszczam ten wpis na wielu forach w nadziei, że znajdzie się grupa pasjonatów chętna do wspólnej pracy nad wykonaniem tego przedsięwzięcia. Pierwszym etapem projektu jest skompletowanie zespołu. Do współpracy poszukuję osób zajmujących się hobbystycznie: - Elektroniką oraz projektowaniem PCB, - Programowaniem mikrokontrolerów STM32, - Technologiami przesyłania danych, - Cyberbezpieczeństwem, - Technologiami Chmur obliczeniowych, - Bazami Danych, - Analizą danych, - Aplikacjami internetowymi oraz mobilnymi. Nie poszukuję Profesjonalistów lecz zapalonych Hobbystów, których motywuje ciągła chęć rozwoju oraz zgłębiania wiedzy. Wierzę, że uda nam się skomponować zespół Ludzi pełnych pasji, którzy wspólnymi siłami będą dążyć do osiągnięcia wyznaczonych sobie celów. Praca nad projektem będzie świetną okazją do wzajemnej wymiany wiedzy oraz doświadczenia. Uważam, że nieocenione są możliwości grupy Osób pełnych zaangażowania, które łączy wspólne hobby. Zdaję sobie sprawę, że cała koncepcja jest nieco szalona, aczkolwiek myślę, że warto spróbować. Kto wie co jesteśmy w stanie wspólnie osiągnąć :) . Osoby zainteresowane projektem w celu uzyskania informacji lub jakichkolwiek pytań proszone są o kontakt pod adresem e-mail: kamiliotsystem@gmail.com W tytule wiadomości proszę zamieścić swoje imię oraz obszar zainteresowań

Cześć, po raz kolejny przychodzę z problemem. Mam płytkę STM32 NUCLEO F103RB, i ma ona złącza z arduino, a dokładnej dokumentacja mówi że jest to arduino uno. Tu nasuwa się moje pytanie, czy można taką płytkę programować jako arduino, pytam ponieważ już chwilę próbuję i nic nie udało mi się. Arduino ide podaje "Problem z wgrywaniem na płytkę". Starałem się to jakoś naprawić, jednak nie udało mi się. Czy jest w ogóle możliwe programowanie tego typu płytek jako arduino? Z góry dziękuję za odpowiedź!

Sprzedam zestaw z płytką developerską Cy8ckit-062-ble Rev *B. Płytka używana kilka razy, ale jak nowa. W pełni sprawna. W zestawie płytka PSoC6, shield z wyświetlaczem, moduł BT do PC, kable połączeniowe i kabel USB-C. PSoC63 MCU: Dual-core MCU, with an Arm® Cortex®-M4 and Arm® Cortex®-M0+, 1MB of Flash, 288KB of SRAM, 78 GPIO, 7 programmable analog blocks, 56 programmable digital blocks, Bluetooth Low Energy (BLE), a serial memory interface, a PDM-PCM digital microphone interface, and industry-leading capacitive-sensing with CapSense™ Cena: 180 zł.

Cześć. Zdarza mi się popełnić jakiś układ, który wykonuję samodzielnie - trawienie, lutowanie, programowanie itp. Hobbystycznie - dla siebie, ewentualnie coś dla znajomych. Zwykle korzystam z uC AVR, ale ostatnio bawię się płytkami Nucleo od STM. Powoli myślę o przesiadce z THT na SMT. I tu pojawia się pytanie - w jaki sposób programować takie mikrokontrolery? Mam w domu jakieś przejściówki z QFP na DIP, ale to wymaga przylutowania, zaprogramowania, odlutowania i przylutowania na gotowej płytce. Trochę mnie taki proces przeraża. Chciałem zakupić taki adapter z klipsem, ale okazuje się, że to uzależnia mnie zarówno od danej wielkości układu (QFP48, QPT64 itd.), jak i rozstawu nóżek (np. 0.8 mm dla AVR i 0.5 mm dla STM32). Znalazłem też takie igły-sondy z wysuwanymi szczypcami do chwytania nóżek, ale czy to mi chwyci 0.5 mm bez zwierania sąsiednich nóżek??? Czy jest jakieś w miarę uniwersalne rozwiązanie, które pozwoli mi na programowanie układów SMD o różnym rastrze, a przynajmniej różnej liczbie nóżek? Takie dedykowane adaptery są dość drogie (ok. 60 zł zwykły i ok. 300 zł z wyprowadzeniami JTAG/SWD i USART) i nie chciałbym kupować kilku, by móc używać różnych uC. Czy pozostaje mi wlutowywanie na docelowej płytce pinów do programowania? Używając SMD chciałbym przede wszystkim uniknąć wiercenia w płytce i zająć jak najmniej miejsca na niej, a takie piny trochę mi się z tym kłócą. Jakie rozwiązanie polecacie dla mnie? I drugie - poboczne pytanie: jak najlepiej/najłatwiej programować gołe scalaki z STM32, jeśli posiadam programatory z płytek Nucleo-64 i Nucleo-144?

Witam, mam do sprzedania w pełni sprawny zestaw startowy Terasic DE0-Nano-SoC. Używałem go sporadycznie do nauki systemów wbudowanych i emulacji projektów w FPGA. Cena 300zł, sprzedaję razem z oryginalnym pudełkiem i dowodem zakupu ze sklepu Kamami. Odbiór osobisty w Gdańsku lub wysyłka kurierem.

W zasilanym z baterii urządzeniu na STM32F103 mam kartę SD, i OLED. Po czasie bezczynności usypiam OLED i mikrokontroler. Niestety pobór prądu jest duży, ok 23mA. Zacząłem szukać przyczyny, okazało się, ze gdy wyjmę kartę SD, pobór prądu spada do 160uA. Po wyjęciu OLED pobór prądu spada do 60uA. Pomijając trochę za duży ale akceptowany pobór prądu przez mikrokontroler uśpieni lub jakiś element zewnętrzny duży problem mam z karta SD. Czasem zdarzy się, że nie pobiera dużo prądu (wszystko razem ok 1mA, z czego wynika, ze karta SD 840uA). Jak zmniejszyć pobór prądu przez kartę SD? Byłem przekonany, że gdy CS=H, to karta pobiera minimum energii (mam rezystor podciągający CS do zasilania) ale wygląda na to, że nie. Na wszelki wypadek odmontowuję kartę (nie sprawdziłem jeszcze, co tak naprawdę FatFS wtedy robi) ale to nic ni cdaje. Czy kartę trzeba uśpić jakąś komendą? Nic takiego nie znalazłem.

Witam, dzisiaj przedstawię konstrukcję dość nietypową. Już temat brzmi zagadkowo co nie? "Blue pill" to nazwa taniej chińskiej płytki z mikro-kontrolerem STM32 F103. Kosztuje w Polsce ok 15 zł, za granicą chodzi po $2. Parametry w porównaniu do Arduino Uno na którym zwykłem wcześniej pracować są wręcz astronomiczne. Po chwili zabawy czujemy się jak po przesiadce z Malucha do Ferrari. Mamy na pokładzie kwarc 8MHz, którym według producenta możemy taktować płytkę do 72MHz. To jest oficjalna wartość, przy której producent gwarantuje nam że nasz mikro-kontroler będzie działać. Na własną odpowiedzialność natomiast można podkręcić ją sobie do 128MHz po prostu ustawiając mnożnik PLL-ki na najwyższą wartość. To jest na tyle proste że łatwo to przypadkiem zrobić 🙂 Reszta parametrów porównując do starej poczciwej atmegi to również niebo a ziemia. Mamy 20kB ramu i 64kB flasha, pełnoprawne USB i 12-bitowe ADC. Mamy też całą masę timerów. I to wszystko za góra 15 zł. Dobra, teraz drugie tajemnicze słowo. HVR to skrót od Hearth Rate Variability. Po polsku przebieg zmienności rytmu serca. Każdy z nas słyszał o tętnie. Serce bije z jakimś tam tempem, 60 BPM, 80 BPM itd. Przy wysiłku bije szybciej, w trakcie spoczynku wolniej. Jednak już znacznie mniej osób wie że odstępy między kolejnymi uderzeniami serca prawie nigdy nie są równe. I to nie mówię tu o małych różnicach. Zdecydowanie nie. Dobra, po prostu pokażę wam wykres. Na osi Y mamy puls w uderzeniach na minutę. Na osi X mamy kolejne uderzenia serca. Czerwona linia to dokładny wykres tętna, a żółty to wartość uśredniona. Robi wrażenie? Pulsometr pokazuje wam tylko wartość uśrednioną. Żółtą linię. Widzicie tętno 80, na prawdę jednak wasze serce skacze od 65 do 95. Dzieje się tak z każdym oddechem. Nie dokładnie, ale z moich obserwacji wynika że tętno względnie synchronizuje się z oddechem. Bynajmniej w stanie koherencji. Ha, teraz co to jest koherencja? O tym za chwilę. Co do samego urządzenia - jest to nasz ukochany Blue Pill z podpiętym czujnikiem MAX30100. Wszystko siedzi sobie na płytce stykowej. Płytkę można programować programatorem bądz przez UARTa. Co więcej jak byśmy zmienili bootloader to płytka może programować sie sama. Przez USB. Ja akurat wybrałem pierwszą opcję bo przypadkiem miałem pod ręką ST-Linka. Skąd miałem? Otórz dawno dawno temu zachwycony ARM-ami kupiłem sobie o taką płytkę. To było moje pierwsze spotkanie z ARM-ami. I wyglądało tak że spaliłem ją w ciągu jakiś 15 minut od podłączenia. Do tej pory nie wiem jak. Ale nie spaliłem pokładowego programatora który jak się okazuje bardzo chętnie przygarnia obce mikro-kontrolery. Więc naszego Blue Pilla za 15 zł można sobie podebugować nawet 🙂. Dużo ciekawiej wygląda program. Albowiem postanowiłem nie używać żadnej biblioteki. Nawet CMSIS-a. Tak więc mamy profesjonalną tablice wektorów w Asemblerze i jakże poważnie wyglądające definicje rejestrów. #define RCC_APB2ENR (*(volatile uint32_t *)(0x40021018)) czyż to nie jest piękne? Dobra, teraz na poważnie. Schemat działania programu jest dosyć prosty: Czekamy na przerwanie od czujnika Zczytujemy dane z czujnika Przepuszczamy je przez filtr DC ...i przez butterwortha żeby wyciąć wysokie częstotliwości Teraz mamy dość długi algorytm mający za zadanie wykryć puls. Jeśli właśnie wykryliśmy uderzenie serca (szczyt tej górki na dolnym obrazku), wyliczamy czas od poprzedniego i robimy z tego puls. Na koniec wysyłamy co trzeba UARTem (4 bajty) Jak działa czujnik? Czujnik składa się z diody IR i czujnika który ma za zadanie mierzyć natężenie światła z diody. Do czujnika przykładamy palec. Skóra bendzie w różnym stopniu przepuszczać światło, w zależności od chwilowego ciśnienia krwi. MAX30100 ma 16-bitowe ADC i konfigurowalną częstotliwość próbkowania. W moim projekcie używam 1000Hz. Niestety jak chcemy mieć dużo próbek to nie mamy pełnych 16 bitów 😞 . Po przefiltrowaniu mamy coś takiego: Dla jasności: screen jest stary, jak jeszcze nie był na 1kHz, stąd skala inna (wtedy było 50-100Hz, nie pamiętam już). A tak wygląda wykrywanie uderzeń serca: A teraz efekt końcowy. Spójrzcie na dwie sytuacje: Tak jak na początku mamy puls na osi Y i uderzenia na osi X. W pierwszej sytuacji robiłem pomiar w sytuacji stresowej. Wykres jest zupełnie chaotyczny. W drugiej mamy tzw. stan koherencji. Pomiar robiłem jakąś godzinę później, jak sytuacja stresowa minęła. Serce elegancko przyspiesza i zwalnia. Co więcej ze stanu pierwszego da się w ciągu paru minut świadomie przejść do stanu drugiego, po prostu przywołując pozytywne wspomnienia. Nie chcę tu za dużo opowiadać bo powoli wchodzimy w medycynę. A tutaj, bazując tylko na książkach mogę nie być najlepszym źródłem wiedzy. Software na komputerze: PlatformIO (po podaniu pliku linkera potrafi działać bez frameworka) SerialPlot - bardzo fajna maszyna do rysowania wykresów z tego co idzie po uarcie. Na koniec parę zdjęć konstrukcji: