Kurs STM32 Ustawienie bitu RRS w rejestrze PWR_CR3 mikrokontrolera STM32L476RGT6 oraz zapis zmiennych w SRAM2

[Emerid]

Cześć,

Realizuję właśnie 6 lekcję kursu STM32L4 z forbot (https://forbot.pl/blog/kurs-stm32l4-oszczedzanie-energii-5-lat-na-baterii-id46581) i chciałbym zachować zasilanie SRAM2 w trybie Standby 🙂

Mógłby mi ktoś przybliżyć ręczne ustawianie bitów w rejestrze bez używania biblioteki HAL?
- Chodzi mi szczególnie o RRS w rejestrze PWR_CR3 wspomniany w kursie.

Interesowałoby mnie też jak wybrać konkretne adresy do zapisywania deklarowanych zmiennych (żeby faktycznie były w SRAM2).

Dziękuję za każdą odpowiedź i docenię również odesłanie do innych artykułów, materiałów.
 

/PS: Dla ludzi niewtajemniczonych w kurs, posługujemy się mikrokontrolerem STM32L4RGT6 

[Elvis]

Dostęp do rejestrów jest bardzo prosty, ustawienie bitu RSS realizuje taki kod:

PWR->CR3 |= PWR_CR3_RRS;

Wszystkie używane wartości pochodzą z pliku stm32l476xx.h, który znajduje się w katalogu Drivers\CMSIS\Device\ST\STM32L4xx\Include, czyli jak łatwo się domyślić jest częścią biblioteki CMSIS.

Natomiast jak chodzi o umieszczanie zmiennych w pamięci SRAM2 to jest na to kilka sposobów, warto wymienić chociaż dwa: prosty, albo poprawny.

Prosta wersja to zdefiniowanie struktury, która będzie przechowywała potrzebne zmienne jako składowe, np.:

typedef struct {
	int x;
	int y;
	char test[32];
}sram2_located_data;

Teraz można utworzyć wskaźnik na zmienną tego typu, który będzie wskazywał na pamięć SRAM2:

	sram2_located_data* sram2_data = (sram2_located_data*)SRAM2_BASE;

	sram2_data->x = 5;
	sram2_data->y = 10;

Takie rozwiązanie jest proste i to jest jego podstawowa zaleta.

Natomiast poprawne rozwiązanie wymagałoby na początek edycji pliku linkera, czyli STM32L476RGTX_FLASH.ld. Znajdziemy w nim definicję dla pamięci SRAM2:

/* Memories definition */
MEMORY
{
  RAM    (xrw)    : ORIGIN = 0x20000000,   LENGTH = 96K
  RAM2    (xrw)    : ORIGIN = 0x10000000,   LENGTH = 32K
  FLASH    (rx)    : ORIGIN = 0x8000000,   LENGTH = 1024K
}

Domyślny skrypt nie używa obszaru RAM2, więc musielibyśmy sami utworzyć odpowiednią sekcję, a następnie przypisać do niej zmienne, które będziemy chcieli przechowywać w RAM2.

Takie rozwiązanie jest nieco trudniejsze na początku, ale pozwala na umieszczanie wielu zmiennych w pamięci SRAM2, kompilator dba o sprawdzanie dostępnej pamięci itd.