Kursy • Poradniki • Inspirujące DIY • Forum
Pierwsze, co przychodzi na myśl konstruktorom, to porównanie Intel Edisona do Raspberry Pi lub Arduino. Czy takie porównania są odpowiednie?
Aby odpowiedzieć sobie na to pytanie należy na początku poznać dobrze omawiany moduł od strony sprzętowej. Sprawdźmy zatem jak wiele można było zmieścić w tak małej obudowie!
Pierwszą rzeczą, która zwraca uwagę zaraz po rozpakowaniu pudełka, to wręcz mikroskopijne rozmiary modułu. Najczęściej jest on porównywany z kartą SD, od której jest większy tylko o kilka milimetrów, co widać na poniższym zdjęciu:
Porównanie Intel Edison i karty SD.
Mimo niepozornych rozmiarów moduł kryje w sobie naprawdę sporo. Na płytce znajdziemy:
Schematycznie całość wygląda następująco:
Diagram peryferiów Intel Edison. Źródło: dokumentacja techniczna.
Komplet elementów Gwarancja pomocy Wysyłka w 24h
Elementy konieczne do wykonania ćwiczeń zebrane zostały w gotowe zestawy, które można nabyć w Botlandzie. W kuferku znajdziecie ponad 180 elementów w tym moduł Intel Edison!
Zamów w Botland.com.pl »Zastanawiające jest jak można było zmieścić tak wiele w stosunkowo mikroskopijnej obudowie. Moduł ten składa się z kilku połączonych ze sobą układów. Do tego nie zabrakło oczywiście dużej ilości elementów dyskretnych (kondensatory, rezystory itd).
Na jednej stronie płytki umieszczono:
Całość wygląda następująco:
Wnętrze modułu Intel Edison. Źródło: dokumentacja techniczna.
Druga strona płytki kryje pozostałe elementy, czyli:
Tym razem całość wygląda następująco:
Wnętrze modułu Intel Edison, druga strona. Źródło: dokumentacja techniczna.
Jak widać, na płytce sumarycznie najwięcej zajmuje procesor oraz pamięć eMMC.
Warto zwrócić uwagę na bardzo małe złącze Hirose DF-4. Pozornie może wydawać się niezbyt trafionym wyborem dla produktu, który dedykowany jest m.in. hobbystom.
Gniazdo Hirose DF-4.
Nie należy się tym jednak przejmować. Na początku i tak będziemy korzystać z gotowych płytek. Jednak nawet, jeśli dojdziemy do etapu samodzielnego projektowania PCB pod Edisona, to lutowanie takiego złącza będzie możliwe w domowych warunkach.
Warto mieć jednak na uwadze, że zastosowanie takiego złącza pozwoliło na wyprowadzenie z układu naprawdę sporej ilości peryferiów. Za pomocą gniazda Hirose DF-40 mamy dostęp do pinów procesora, które oferują m.in:
Jak widać z powyższej specyfikacji, moduł chociaż bardzo mały, zawiera większość niezbędnych do działania peryferiów. Właściwie wystarczy podłączyć zasilanie i układ może już pracować.
Pełny opis modułu Intel Edison znaleźć można na stronie producenta.
Zacznijmy od stwierdzenia, do czego ten moduł może służyć oraz od wyjaśnienia, czym nie jest. Na pokładzie znajduje się dwurdzeniowy procesor Atom wykorzystujący znaną z komputerów stacjonarnych architekturę x86.
Gdybyśmy chcieli programować Edisona w assemblerze mielibyśmy dostęp do znanych instrukcji procesorów Pentium, w tym rozszerzeń SSE2, SSE3 i SSE4.
Niestety, chociaż moduł jest zgodny z procesorami komputerów stacjonarnych, nie uruchomimy na nim systemu Windows. Jednak bez problemu zainstalujemy tam Linux-a.
Możemy oczywiście zrezygnować z systemu operacyjnego i programować, podobnie jak w przypadku mikrokontrolerów, na gołym procesorze (ang. bare-metal), jednak obsługa takiego modułu jest znacznie łatwiejsza przy wykorzystaniu systemu operacyjnego oraz dostępnych wraz z nim bibliotek.
W przypadku płytek z systemem Linux niejako standardem stało się Raspberry Pi. Porównań między Intel Edison, a malinką nie sposób uniknąć. Warto jednak od początku zaznaczyć, że Edison to zupełnie inne rozwiązanie
Raspberry Pi powstało jako tani mini-komputer. Miało pozwolić na podłączenie monitora, myszki i klawiatury oraz pracę na nim jak na zwykłym komputerze. Edison powstał natomiast jako moduł dla internetu rzeczy (ang. Internet of Things).
Wydajność Edisona przy porównaniu z Raspberry Pi jest o wiele słabsza, jednak jest on przeznaczony do zupełnie innych celów i nie ma konkurować z RPI.
Porównanie Intel Edison i Raspberry Pi.
Zadaniem dla Edisona jest praca na zasilaniu bateryjnym, w urządzeniu, które jest tak małe, że możemy nosić je cały czas ze sobą. Od wydajności ważniejsza jest więc energooszczędność oraz możliwości komunikacyjne.
Intel Edison - potrzebuje do pracy od 0,045 W do około 0,98 W mocy.
Raspberry Pi - potrzebuje do pracy od 1,15 W do 3 W mocy.
Powyższe wartości należy traktować orientacyjnie.
Do pomiarów zapotrzebowania na prąd jeszcze wrócimy, jednak patrząc już teraz z tej strony produkt Intela okazuje się lepszy od Raspberry Pi - jest mniejszy, lżejszy, pobiera dużo mniej prądu. Może również komunikować się z innymi urządzeniami przez WiFi oraz Bluetooth LE.
Co ważne, komunikacja ta może odbywać się bez zewnętrznych modułów!
Tutaj ciężko o konkretne porównanie. Ponieważ w porównaniu do Arduino Edison jest potężnym układem o znacznie większej mocy obliczeniowej. Oczywiście Intel zadbał o to, aby jego moduł mógł być programowany z Arduino IDE.
Przy prostych zadaniach korzystniej wypadnie np.: Arduino UNO, jednak przy bardziej złożonych projektach otrzymamy zdecydowanie więcej możliwości, gdy zdecydujemy się na Intel Edisona.
Arduino, Raspberry Pi oraz Intel Edison.
Przygotowując kurs szukaliśmy ciekawy projektów zrealizowanych na Edisonie. Jednym z nich jest poniższy robot balansujący z kamerą, które opis można znaleźć na Thingiverse:
Jak widać konstrukcja jest naprawdę bardzo mała. Mimo to, na pokładzie tego robota mamy do dyspozycji komputer z procesorem Intel Atom, kamerę i sterownik silników. Co więcej całość jest zasilana z małej baterii. Oczywiście można zbudować podobny projekt na Raspberry Pi. Będzie jednak znacznie większy, a do jego zasilenia konieczny będzie pojemniejszy akumulator.
Warto przejrzeć galerię projektów, które powstają w oparciu o Intel Edisona w innych krajach. Tutaj dobrym źródłem inspiracji może być odpowiednia podstrona serwisu Instructables. Jeśli znajdziecie jakiś ciekawy projekt, to podzielcie się z innymi w komentarzach!
Komplet elementów Gwarancja pomocy Wysyłka w 24h
Elementy konieczne do wykonania ćwiczeń zebrane zostały w gotowe zestawy, które można nabyć w Botlandzie. W kuferku znajdziecie ponad 180 elementów w tym moduł Intel Edison!
Zamów w Botland.com.pl »Aby móc rozpocząć zabawę z modułem Intel Edison, potrzebujemy do niego płytki bazowej. Dostępne są różne moduły. Na potrzeby kursu wybraliśmy Intel Kit for Arduino, czyli płytkę która zamienia moduł Edison w układ zgodny z Arduino.
Moduł Intel Edison wraz z płytką rozszerzającą,
Niestety tracimy na tym podstawową zaletę, jaką jest mobilność, jednak do nauki duża płytka będzie plusem. Łatwiej jest do niej podłączyć własne układy i programować całość. Co więcej wbudowane układy buforujące zmniejszają ryzyko uszkodzenia cennego modułu.
Jak widać znajdziemy na niej wyprowadzenia dobrze znane Arduino - właściwie jedyna różnica to nieco mniejsza liczba kanałów PWM (4 kanały). Zworkami możemy zadecydować, na których pinach (zgodnych z Arduino UNO) sygnały te będą wyprowadzone.
Do zasilania możemy wykorzystać zewnętrzny zasilacz o napięciu od 7 V do 15 V i wydajności prądowej co najmniej 1 A. Istnieje możliwość również zasilania bezpośrednio z portu USB komputera lub akumulatora Li-Pol.
Czasami, zasilanie z portów USB może być jednak problematyczne.
Mieliśmy takie kłopoty przy testach na niektórych komputerach!
Stąd w zestawach elementów do naszego kursu znaleźć można odpowiednie zasilacze sieciowe.
Instalacja odpowiedniego oprogramowania oraz podłączenie modułu do komputera to tematyka następnej części kursu. Radzimy wstrzymać się z samodzielnym majstrowaniem! Można narobić sobie kilku kłopotów.
W tym momencie warto tylko wyjaśnić kwestię gniazd USB. Moduł Intel Edison obsługuje jeden interfejs USB 2.0 OTG, natomiast na płytce znajdziemy aż trzy gniazda USB.
Opis 3 gniazd USB.
1 - Gniazdo na samym dole to przejściówka UART-USB oparta na znanym chyba wszystkim układzie FT232R. Po podłączeniu do komputera (oraz instalacji sterowników), będzie ona widoczna jako port szeregowy. Za jej pomocą mamy dostęp do linii poleceń systemu Linux oraz, co najważniejsze, komunikatów systemowych i bootloader-a.
2 - Środkowe gniazdo służy do zasilania płytki oraz wgrywania programów. Aby było aktywne należy ustawić przełącznik SW1 w dolnej pozycji (znajduje się między górnym, a środkowym gniazdem) - jest to typowa konfiguracja podczas pisania i wgrywania programów z Arduino IDE.
3 - Gdybyśmy jednak chcieli wykorzystać interfejs USB-host, możemy przełączyć SW1 w górną pozycję. Musimy jednak zasilić wtedy płytkę z zewnętrznego źródła oraz nie będziemy mieli możliwości wgrywania programów z Arduino IDE.
Warto jeszcze wspomnieć o możliwości zasilania modułu z akumulatora Li-Pol. Na płytce znajdziemy ładowarkę opartą o układzie LTC4067. Podłączając akumulator do złącza J2 możemy wykorzystać go do zasilania płytki, a samą płytkę jako ładowarkę. Mamy więc praktycznie gotowe urządzenie mobilne (chociaż dość duże).
Intel Edison, złącze J2 do akumulatora.
Dokładny opis płytki znajdziemy w dokumentacji udostępnionej przez producenta. Interesujące może być również przejrzenie jej schematu.
Intel Edison jest bardzo interesującym rozwiązaniem, pozwala na zbudowanie małego i mobilnego urządzenia, którego moc obliczeniowa będzie porównywalna z komputerami stacjonarnymi z początku XXI wieku (Pentium III 500MHz). Płytka Edison Arduino Kit daje możliwość łatwego rozpoczęcia przygody z programowaniem, a modułowa budowa pozwala na wykorzystanie tego samego "serca" w kolejnych konstrukcjach.
W kolejnej części kursu zajmiemy się instalacją niezbędnego oprogramowania na komputerze. Zaktualizujemy i skonfigurujemy również system operacyjny, który znajduje się domyślnie na Edisonie (Yocto Linux).
Autor kursu: Piotr (Elvis) Bugalski
Redakcja: Damian (Treker) Szymański
Edison, Intel, kurs, kursEdison, raspberry
Dołącz do 20 tysięcy osób, które otrzymują powiadomienia o nowych artykułach! Zapisz się, a otrzymasz PDF-y ze ściągami (m.in. na temat mocy, tranzystorów, diod i schematów) oraz listę inspirujących DIY z Arduino i RPi.
Trwa ładowanie komentarzy...