Protezy rąk są w większości albo niezwykle zaawansowane (np. sterowane wyłącznie przy pomocy mózgu), albo niezgrabne i pozostawiające wiele do życzenia.
Złotym środkiem wydaje się rozwiązanie zaproponowane przez wynalazców z Newcastle. Wykorzystuje ono m.in. rozpoznawanie obrazów oraz sztuczne sieci neuronowe
Obraz otrzymany z kamery jest analizowany w celu rozpoznania przedmiotu i zastosowania odpowiedniego dla niego chwytu.Sieć neuronowa pozwala protezie na ciągłe, samodzielne uczenie się bez uprzedniego programowania reakcji na konkretne obiekty. Dzięki temu potrafi ona prawidłowo podnieść nawet rzeczy, z którym nigdy wcześniej nie miała do czynienia.
Cztery chwyty, spośród których wybierany jest ten odpowiedni dla danego rodzaju przedmiotów, to uszczypnięcie oraz pozycje dłoni przypominające trzymanie szklanki, pilota i kuli do kręgli.
Proteza reaguje bardzo szybko, nawet w porównaniu z najnowocześniejszymi rozwiązaniami – czas reakcji wynosi tylko kilka milisekund. Aby wykonać konkretny ruch wystarczy szybkie spojrzenie w kierunku danej rzeczy.
To rozwiązanie to dopiero początek. W planach jest już dalszy rozwój wynalazku, m.in. integracja z zakończeniami nerwowymi ramienia. Pozwoli to na odczuwanie nacisku temperatury, i przekazywanie tych danych bezpośrednio do mózgu.
Dołącz do 20 tysięcy osób, które otrzymują powiadomienia o nowych artykułach! Zapisz się, a otrzymasz PDF-y ze ściągami (m.in. na temat mocy, tranzystorów, diod i schematów) oraz listę inspirujących DIY na bazie Arduino i Raspberry Pi.
To nie koniec, sprawdź również
Przeczytaj powiązane artykuły oraz aktualnie popularne wpisy lub losuj inny artykuł »
Dołącz do 20 tysięcy osób, które otrzymują powiadomienia o nowych artykułach! Zapisz się, a otrzymasz PDF-y ze ściągami (m.in. na temat mocy, tranzystorów, diod i schematów) oraz listę inspirujących DIY z Arduino i RPi.
Trwa ładowanie komentarzy...